پاسخ مركز ارتباطات شهرداری تهران به پلیس راهور
لوازم حیوان خانگی: مركز ارتباطات شهرداری تهران طی یادداشتی به اظهارات سردار كمال هادیانفر، رئیس پلیس راهور ناجا، درباره طرح كاهش آلودگی هوا، واكنش نشان داد.
به گزارش لوازم حیوان خانگی به نقل از مهر، مركز ارتباطات شهرداری تهران طی یادداشتی به اظهارات سردار كمال هادیانفر، رئیس پلیس راهور ناجا، درباره طرح كاهش آلودگی هوا، واكنش نشان داد. متن این پاسخ به شرح زیر است: «تهران دیگر با پاكیزگی و سلامت غریبه نیست»
ملاحظاتی در باب یك راه كار اساسی برای یك معضل همیشگی سردار سیدكمال هادیانفر رئیس محترم پلیس راهور نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران بتازگی در اظهاراتی مخالفت خود با تدابیر ترافیكی شهرداری تهران -تحت عنوان طرح كاهش آلودگی هوا- را بیان كرده و هدف اصلی نظام مدیریت شهری از اجرای این طرح را كسب درآمد خوانده اند. شهرداری تهران وظیفه خود می داند تا با تاكید بر اصل شفافیت و پاسخ گویی، توضیحاتی را در این مورد ارائه نماید. یكم. حل مشكل ترافیك با قاعده ای امكان دارد كه منجر به بهبود وضعیت هوا شود مواجهه با اصلی ترین چالش های پایتخت، كه به گواه نظرسنجی های گسترده از شهروندن، دو مسأله ترافیك و آلودگی هوا هستند، می تواند خود تبدیل به یك چالش بزرگ شود؛ انتخاب مسیر اساسی و درست، یا انتخاب راه میان بر و كوتاه تر؟ نظام مدیریت شهری تهران در دوره جدید تمركز خودرا بر یافتن چاره و درمان معطوف كرده و بطور مستمر تلاش می كند تا سرنوشت شهر و شهروندان عزیزش را با تمسك به داروهای مسكن، در معرض خطر قرار ندهد. در جهت همین رویكرد بود كه شهرداری تهران تصمیم گرفت تا مشكل ترافیك را نه با تاكید بر جلب رضایت موقت قسمتی از خودروسواران، كه با دلسوزی برای آینده اقلیم تهران و تكاپوی واقع بینانه برای بهبود كیفیت زیست شهروندان حل كند؛ این یعنی حل مشكل ترافیك با قاعده ای كه منجر به بهبود وضعیت هوا شود. دوم. وضع عوارض معطوف به كاهش استفاده از خودرو های شخصی و تثبیت درآمد پایدار است از طرف دیگر یكی از مهم ترین پرسش هایی كه نظام مدیریت شهری باید به آن پاسخ دهد، چگونگی نیل به یك منبع درآمد پایدار است؛ درآمد پایداری كه برای رسیدن به آن نه نیازی به فروختن شهر و دارایی های آن باشد، و نه ضرورتی برای تن دادن به سیستم تنبیهی و جریمه محور. درآمد پایداری كه قانون هم اجازه نمی دهد جز در توسعه حمل و نقل عمومی پاك و عادلانه برای همه شهروندان در جایی دیگر هزینه شود. ستاندن عوارض در شهر، همان چاره واقعی، مسئولانه و پایدار می باشد كه تمایل توأمان به شهرفروشی و جریمه گرایی را به مسیر درست هدایت می كند؛ بجای تكیه بر یك چاره تنبیهی، چه چیزی بهتر از فراهم آوردن بستر ترافیكی سالم و مبارزه با ریشه های اغتشاش ماشینی و آلایندگی؟
در طرح جدید به تجارب گذشته مدیریت شهری توجه شده است. طبق آمار موجود بطور متوسط، شهروندان تهرانی طی سالیان گذشته كمتر از ۲۰ روز در محدوده زوج و فرد تردد می كردند. انتخاب ۲۰ روز بعنوان حق طبیعی تردد خودرو ها، با این تفاوت كه گزینش روز هم حق صاحبان خودرو تلقی شده، مطمئنا به كرامت شهروندان نزدیك تر است. اعمال محدودیت بجای ممنوعیت، بهتر از رویكرد جریمه و تنبیه است؛ جریمه ای كه اگر شهروندان متوجه نشوند، دو برابر می شود و بعدها با منت یا احیانا شیوه های ناصحیح، قسمتی از آن بخشیده خواهد شد. ضمنا تلاش بر این بود كه شرایط دسترسی در این طرح برای همه شهروندان عادلانه شود و هزینه تردد هر خودرو نیز متناسب با میزان تأثیر منفی آن بر ترافیك و آلودگی هوا محاسبه گردد. بعلاوه باید به این واقعیت نیز اشاره نمود كه به رغم اظهارات سردار هادیان فر در خصوص درآمدمحور بودن این طرح، به آسانی باید گفت درآمد شهرداری تهران از محل طرح، در سال ۹۷ كمتر از سال ۹۶ بود. رویكرد اصلی شهرداری تهران در طرح كاهش آلودگی هوا مبتنی بر ایجاد كم ترین عارضه ممكن برای شهر و كنترل عوارضی بوده كه طی سالیان گذشته و درنتیجه سیاست های غیرعلمی پدید آمده است. یك نظام مدیریت شهری متعهد و دلسوز، نیروی خودرا صرف كم عارضه ترین راهكارها می كند. نمی توان از شهرداری تهران انتظار گام هایی را داشت كه با برداشتن آنها، مسیر سلامت و توسعه پایدار شهر قربانی تبعات بی انتها رویكرد نامسئولانه و موقت می شود. سوم. تاكید بر جایگزینی رویكرد اصلاح رفتار با رویكردهای تنبیهی است نباید این گونه القا شود كه پلیس به فكر جریمه كردن شهروندان است. القای این حس به شهروندان كه پلیس راهور تمایل به ستاندن جریمه بیشتر دارد، مخالف مصلحت شهر و پدیده ای ناسالم می باشد. تردیدی نیست كه نیت واقعی همكاران ما در راهنمایی و رانندگی جز بهبود رفتار ترافیكی شهروندان نیست و این كار نیز جز با پرداخت عوارض قانونی تردد میسر نمی گردد، چونكه به تجربه دیده ایم بلند شدن طومار برگه های خلافی، هیچ خیر و بركتی برای شهر نداشته و رفتار ترافیكی شهروندان را نیز تغییر نداده است. قانون شهرداری را موظف به حمایت و تجهیز پلیس راهنمایی و رانندگی كرده و شهرداری تهران نیز همیشه خودرا ملزم به به روزرسانی امكانات همكاران خود در پلیس راهور می داند. از طرف دیگر كلیه امور راهنمایی و رانندگی در داخل شهر نیز -بر اساس تبصره یك الحاقی به بند ۱۲ ماده ۴ قانون قانون تشكیل نیروی انتظامی مصوب ۱۳۶۹- باید برابر با سیاست ها و برنامه های شهرداری تهران به اجرا درآید. سیاست قطعی و برنامه لازم الاجرای شهرداری تهران در حوزه ترافیك، كاهش كمیت استفاده از خودروی شخصی است و این یعنی به رسمیت شناختن حق تمام شهروندان پایتخت بر شهر. این سیاست بااینكه به نفع عموم مردم است، طبیعتا ناخشنودی برخی خودروسواران را نیز به دنبال دارد؛ ازاین رو پلیس راهور بعنوان مجری این سیاست در سطح معابر، باید با جدیت و اعتقاد كامل وارد عرصه شود. امیدواریم پلیس راهور نیز با عمل به وظیفه قانونی خود در خصوص ارتقای فرهنگ ترافیكی شهروندان، به شهرداری كمك نماید تا رویكرد تنبیهی و جریمه محور جای خودرا به رویكرد عادلانه و مبتنی بر حق انتخاب بدهد و تهران به فضایی امن برای تمام مدهای حمل و نقل تبدیل گردد. چهارم. سلامت شهروندان را به مذاكره نمی گذاریم نظراتی كه حول این محور اظهار می شوند، هیچ كدام به بزرگ ترین مسئولیت مدیران شهری نمی پردازند: سلامت شهروندان. آمارهای رسمی نهادهای متولی نشان داده است تهرانی ها بیشتر از هر وقت دیگر به یك فضای سالم به منظور زندگی نیاز دارند. یك فضای سالم شهروندی كه مشوق رفتارهای مضر به سلامتشان نباشد. دورنمای نظام مدیریت شهری برای تهران، شهری با آغوش باز برای خودرو ها نیست؛ ما تمام تلاش خودرا در جهت فراهم آوردن بستری به كار بسته ایم كه دست كم به اندازه خودرو های آلاینده، برای پیاده ها، دوچرخه سواران و مسافران وسائط نقلیه عمومی هم امن و پذیرا باشد. همان گونه كه شهردار تهران قبل از این بارها تاكید كرده است، در صورت عدم توجه به معضلات شهری، هزینه های بسیار سنگینی در حوزه سلامت به مردم و كشور وارد خواهد شد و ترافیك و آلودگی شهر نیز با این مورد ارتباط مسقیم دارد. سلامت مردم موضوعی نیست كه به راحتی بتوانیم از آن بگذریم و شهرداری تهران قاطعانه اعلام می كند هیچ گاه سرنوشت سلامت شهروندان را به مذاكره نمی گذارد. پنجم. قضاوت درباره طرح را به كارشناسان بسپریم طرح كاهش آلودگی هوا نتیجه مطالعه، بررسی و محاسبه تیم های متخصصی است كه سیاست های اساسی نظام مدیریت شهری در دوره جدید را همواره و در هر مرحله از تصمیمات خود در نظر می گیرند. این طرح یك نظام علت ومعلولی گسترده با فاكتورها و خروجی های فراوان به شمار می رود؛ به همین خاطر است كه سنجش آن با معیارهای كلی نگر و رایج، منطقا به نتیجه گیری های منصفانه منجر نخواهد شد. قضاوت درباره موفقیت یا عدم موفقیت این طرح مستلزم تعریف درست سنجه های علمی و دقیق و در ادامه اندازه گیری شاخصهای گوناگون با نگاه كارشناسی است. ازاین رو معتقدیم شایسته است اگر قضاوت درباره كاركرد طرح كاهش آلودگی را به متخصصان و اهل فن بسپریم؛ چه مدیریت مدبرانه و مبتنی بر نتیجه، تنها با نگاه علمی است كه ممكن می شود و این واقعیت را نمی توان تحت تأثیر جریانات حاشیه ای انكار كرد. ششم. درآمد شهرداری از محل طرح ترافیك كمتر شده است تهران پارسال هیچ روز ناسالمی نداشت این جاست كه طرح كاهش آلودگی هوا دست آوردهای خودرا به نمایش می گذارد. دست آوردهایی كه دكتر عیسی كلانتری معاون محترم رئیس جمهور و رئیس سازمان حفاظت محیط زیست كشور را نیز تشویق به تقدیر از شهرداری تهران در چارچوب یك نامه رسمی كرد. تهران پارسال هیچ روز ناسالمی نداشت. خانواده ها با خیال آسوده فرزندانشان را به مدرسه فرستادند و شهروندان نیز با خیال آسوده و بدون مبتلاشدن به وسواس خریدن ماسك، در شهر به فعالیت های اقتصادی شان پرداختند. این طرح موجب شد تا در سال ۹۷ میزان بازگشت خودرو ها به مراكز معاینه فنی نسبت به سال ۹۶ بالغ بر ۲۰ درصد و نسبت به سال ۹۵، بالغ بر ۵۰ درصد افزایش یابد. آمارها نشان داده است در چارچوب این طرح حتی پروسه معاینه فنی هم به مراتب متعهدانه تر طی می شود؛ به صورتی كه استانداردهای سخت گیرانه این مراكز، دیگر مثل گذشته خودرو ها را با سعه صدر از فیلترهای خود نمی گذراند و میزان مواردی كه در معاینه رد و وادار به بهبود وضعیت آلایندگی و سلامت اتومبیل های خود می شوند، به شكل معناداری افزایش یافته است. طرح كاهش آلودگی هوا دسترسی شهروندان به محدوده های موردنظر را هم به شكل عادلانه تری توزیع كرده است؛ خودروسواران دیگر در بند روزهایی نیستند كه نظام شهری برایشان مقرر كرده و خود می توانند برای تردد در محدوده، آزادانه بر طبق سهمیه شان برنامه ریزی كنند. تهران شهری برای همه است؛ شهری برای زنان، مردان، بزرگسالان، كودكان و از همه مهم تر: شهری برای آیندگان. تأمل بر این گزاره مدیران، سیاست گذاران و مجریان ضوابط شهر را ملزم به ملاحظات بسیاری می كند. نمی توان و نباید تمام ارزش های شهر را قربانی سهولت تردد خودرو های تك سرنشین كرد. تهران برای آن كه تا ابد خانه امن ما و فرزندانمان باشد، نیازمند قاطعیت، آینده نگری و تعامل تمام سازمان ها و نهادهای متولی رسیدگی به امور پایتخت است.
منبع: لوازم حیوان خانگی
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب