مهر بررسی می كند؛
ابهام در سرنوشت یوزپلنگ ها
لوازم حیوان خانگی: سخنان مدیركل محیط زیست سمنان و سفر معاون سازمان محیط زیست به توران گمانه زنی ها درباره طرح تكثیر یوز را دامن زده اما سازمان محیط زیست این طرح مهم را نیز در ابهام و پنهان كاری محصور كرده است.
به گزارش لوازم حیوان خانگی به نقل از مهر، اوایل دی ماه امسال، مدیر كل حفاظت محیط زیست استان سمنان اعلام نمود كه طرح تكثیر یوزپلنگ آسیایی در شرایط نیمه اسارت در مناطق حفاظت شده تحت مدیریت این استان و با سرمایه گذاری بخش خصوصی دنبال خواهد شد. این مساله به سرعت در كانال خبری سازمان حفاظت محیط زیست نیز بازتاب پیدا كرد، اما معاونت محیط طبیعی سازمان حفاظت محیط زیست و دفتر حیات وحش تا همین روزهای اخیر از انجام هر گونه مصاحبه و تأیید این خبر سرباز زدند؛ تا اینكه در نهایت كانال خبری سازمان حفاظت محیط زیست به سفر دو روزه كیومرث كلانتری، معاون محیط طبیعی به ذخیره گاه زیست كره توران اشاره نمود و هدف از این سفر را بررسی زیستگاه های یوزپلنگ آسیایی و تعیین پروژه های سال جاری حفاظت از یوزپلنگ عنوان نمود. بدون توجه به خرد جمعی و بررسی نظرات كارشناسی مختلف و ارزیابی دلیلهای آنها، احتمال انتخاب روشی كه نه تنها كمكی به بهبود وضعیت یوز نمی كند بلكه تأثیر منفی بر وضعیت فعلی آن خواهد داشت بسیار محتمل است با مرور كلیه خبرها در زمینه سایت جدید تكثیر در اسارت یوز استان سمنان، تنها می توان یكسری اطلاعات كلی اما نامشخص و پر ابهام را به دست آورد كه طبیعتاً نه تنها با نظر كارشناسان در خصوص رعایت ضوابط و استانداردها برای ساخت چنین منطقه محصوری همخوانی ندارد بلكه در عین حال با قول های پیشین سازمان حفاظت محیط زیست در خصوص مشخص كردن آینده یوز با بهره گیری از خرد جمعی نیز فاصله بسیاری دارد چونكه خیلی از استادان و كارشناسان صاحب نام حیات وحش قبل تر و البته به كرات نظرات مخالف خودرا با تكثیر غیركارشناسی اعلام نموده اند. البته همه این ها را باید در كنار صحبت های دی ماه سال قبل مدیر كل محیط زیست استان یزد در نظر گرفت كه مدعی شدند تكثیر نیمه طبیعی یوز آسیایی در یزد اتفاق خواهد افتاد. سوال اینجاست كه مدیران كل سازمان حفاظت محیط زیست با چه پشتوانه ای چنین بی پروا از تكثیر یكی از شاخص ترین گونه های جانوری كشور آن هم بدون بیان جزئیات لازم صحبت می كنند؟ چرا سازمان محیط زیست باوجود تجربیات تلخ مكرر در سال های اخیر بر روند نادرست پنهان كاری و عدم شفافیت در طرح هایی این چنین كلیدی تاكید می ورزد؟ ابهامات بیشمار و عدم شفافیت در یك طرح كلیدی دیگر مدت هاست كه كارشناسان سوالات بیشماری را پیش روی این طرح نامشخص قرار داده اند اما تابحال هیچ پاسخ روشنی به هیچ كدام از این ابهامات ارائه نشده كه بتواند افكار عمومی را در مورد شاخص ترین گونه جانوری كشور دست كم تا حدی مطمئن سازد. محورهای اصلی این سوالات را می توان این گونه برشمرد: چرا سازمان حفاظت محیط زیست تابحال هیچ پیش زمینه ای از پیشنهادهای ارائه شده جهت تكثیر در اسارت یوز به رسانه ها اعلام نكرده است و هر بار یك اداره كل استانی مدعی مسئولیت انجام نوعی از تكثیر به نفع خود است؟ با عنایت به ایرادات اساسی كه به این طرح ها و نقش آنها در جلوگیری از انقراض یوز وارد است (و بارها به صورت كتبی، شفاهی و در جلسات مطرح شده است) چرا برنامه مدونی كه بر پایه آن این اقدامات شروع شده با كارشناس داخلی و خارجی به اشتراك گذاشته نشده است؟ چرا موافقان طرح گاهی بحث تكثیر نیمه اسارت و گاه تكثیر در اسارت را مطرح می كنند؟ آیا نباید زیربنای علمی روشنی پشت این نظرات باشد؟ مشاوران علمی طرح های تكثیر در اسارت یوز چه كسانی هستند و آیا مشاوران این طرح سابقه یا توانایی در زمینه تكثیر یا اطلاعاتی در مورد زادآوری گربه سانان دارند یا خیر؟ دلیلهای موافقت ها و مخالفت ها دقیقاً چیست؟ چه فردی با چه اطلاعاتی در زمینه زادآوری مقرر است این طرح را مدیریت كند؟ دامپزشك مورد اعتمادی كه بناست مسئولیت جابجایی یوزها را برعهده بگیرد، چه كسی است و در زمینه بیهوشی گربه سانان چقدر موفق عمل كرده است؟ در صورت بروز هر مشكل اورژانسی برای یوزها چه امكاناتی در منطقه پیش بینی شده است؟ آیا آنطور كه بعضی از كارشناسان عنوان كرده اند استفاده از تنها یوزه ای آسیایی در اسارت (كوشكی، دلبر، ایران) برای تكثیر در شرایط نیمه اسارت یا اسارت می تواند خطری را متوجه آنها یا حتی سایر هم نوعانشان كه در طبیعت آزاد هستند، كند؟ چرا سازمان حفاظت محیط زیست تابحال از كارشناسان اتحادیه جهانی حفاظت دراین زمینه نظرخواهی نكرده و صرفاً بر تجربه هایی از آفریقای جنوبی كه دارای مناطق حفاظت شده و قرق های محصور هستند و با طبیعت ایران زمین بسیار متفاوتند، تاكید داشته است؟ چه ضمانت اجرایی، بدنه كارشناسی و منابع مالی برای این پروژه در نظر گرفته شده است؟ نگرانی ها از آنجاست كه با وجود كشته شدن چندین یوز در سال های اخیر در محدوده كوتاهی از جاده های شمال توران همچنان ایمن سازی این محدوده تكمیل نشده، پس چه تضمینی برای موفقیت پروژه پیچیده تكثیر با شانس موفقیت بسیار پایین حتی در بهترین شرایط وجود دارد؟ محدوده محصوری كه بنا است یوزها به آن منتقل شوند، چه امكاناتی دارد؟ مانیتورینگ و نظارت بر محدوده تكثیر به چه صورت خواهد بود؟ چرا سازمان حفاظت محیط زیست تابحال هیچ پیش زمینه ای از پیشنهادهای ارائه شده جهت تكثیر در اسارت یوز به رسانه ها اعلام نكرده است و هر بار یك اداره كل استانی مدعی مسئولیت انجام نوعی از تكثیر به نفع خود است؟ و مهم تر از همه اینكه تكثیر در اسارت یا نیمه اسارت در نهایت چه تأثیری در جلوگیری از انقراض گونه یوزپلنگ آسیایی و حفاظت از زیستگاه های آن خواهد داشت؟ قابل درك است كه سازمان حفاظت محیط زیست در كوشش برای جلوگیری از انقراض شاخص ترین گونه جانوری كشور مایل است كه بهترین چاره ها را انتخاب و اجرا نماید. اما بدون توجه به خرد جمعی و بررسی نظرات كارشناسی مختلف و ارزیابی دلیلهای آنها، احتمال انتخاب روشی كه نه تنها كمكی به بهبود وضعیت یوز نمی كند بلكه تأثیر منفی بر وضعیت فعلی آن خواهد داشت بسیار محتمل است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب