معروف ترین آیین نذری خراسانی شمالی برای ثبت آماده می شود
به گزارش لوازم حیوان خانگی، «آیین نذر اُماج، کُماج» چندین نسل است که به صورت مشترک در استانهای خراسان شمالی و جنوبی اجرا می شود و زنان عهده دار برگزاری آن هستند. حالا پرونده این آیین معروف برای ثبت در لیست میراث ناملموس درحال آماده سازی است.
به گزارش لوازم حیوان خانگی به نقل از ایسنا، «نذر اُماج، کُماج» برای گرفتن حاجت (شفای بیمار، سلامتی، رفع گرفتاری و...) است که معمولاً روزهای سه شنبه برگزار می گردد و به غذای نذری اُم البنین، مادر حضرت ابوالفضل مشهور است. یک تا هفت خانواده برای برگزاری این نذر می توانند شریک شوند که در مکان هایی چون فاطمیه، حسینیه و منزل خود شخص برگزار می گردد.
نام این آیین از نام دو غذای سنتی اُماج و کُماج می آید که برای این مراسم تهیه می شوند. اُماج نوعی آش و کُماج نوعی نان است که با یک نوع خمیر تهیه می شوند، به شکلی هر دو از نوعی آرد سبوس تهیه می شوند. از شب پیش از برگزاری مراسم نذر این آرد را داخل اتاق همراه با آینه و قرآن می گذارند و خانمی مسن که قاری قرآن است روی آرد قرآن می خواند. روز پس از آن، آرد خمیر تهیه می کنند که با بخشی از آن، نان کماج درست می کنند و با بخشی از آن آش اُماج در دیگ های بزرگ مسی طبخ می شود. خمیر را برای آش روی الک های برعکس می ریزند تا به شکل دانه های کوچک دربیاد و وقتی خشک می شود به جای رشته آش از آن استفاده می نمایند.
یکی دیگر از باورهای عامیانه در باره این مراسم اینست که نباید چشم مردی به این خمیر بیفتد و نان فقط توسط زنان پخته می شود. این نان به دو گونه پخته می شود، یک نان مخصوص خانم ها که ادویه های مخصوص همچون زیره در آن استفاده می شود و یک نان مخصوص آقایان که پس از مراسم خانوم های شرکت کننده در مراسم، برای آنها می برند.
یکی دیگر از آیین های این مراسم نذری، نَقل خواندن روی آش است. پیش از سرو آش برای مهمانان، مقداری آش در یک کاسه می ریزند و بعد زنی مُسن آغاز به نقل خواندن از روایت های ائمه و داستان های برآورده شدن نذرهای دیگران می کند و همزمان قاشق قاشق آش داخل کاسه می ریزد و وقتی نقلش به اتمام رسید، کاسه آش را به داخل دیگ برمی گرداند و با بقیه آش هم می زند.
همچنین رسم است که میهمانان این مراسم کادوهایی مانند شکر، قند، پارچه و... برای صاحب نذر بیاورند.
علی حسین پناه ـ مسؤول ثبت پرونده «آیین نذر اُماج، کماج» با رائه این توضیحات به ایسنا، در رابطه با وضعیت ثبت این آیین اظهار داشت: بنا به قول مردم این آیین دست کم از پنج نسل پیش درحال برگزاری است و یکی از معروف ترین نذرهای استان خراسان به شمار می آید. مستندسازی این آیین به شکل فیلم و مصاحبه انجام شده است و درحال پرونده نویسی برای ثبت آن در لیست میراث ناملموس این منطقه هستیم.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب