مهر بررسی كرد؛
زنگ فاجعه زیست محیطی در مازندران
لوازم حیوان خانگی: لوازم حیوان خانگی: دپوی غیراصولی پسماندهای بیمارستانی و عفونی زنگ خطر فاجعه زیست محیطی را در استان مازندران به صدا درآورده است.
خبرگزاری مهر، گروه استانها - علیرضا نوری کجوریان: متأسفانه کشور و استان مازندران علاوه با چالش بحران پسماندهای شهری با بحران زباله های پزشکی و عفونی و عدم روش صحیح مدیریت آن دست به گریبان است. طبق آمارها در استان مازندران روزانه بین حدود ۲۰ تا ۲۲ تن زباله عفونی و پزشکی تولید می شود و این حجم در مواقع پیک مسافران نوروزی و تابستانی حداقل تا ۳۰ تن می رسد.
براساس قانون مدیریت پسماند؛ پسماندهای بیمارستانی، جزو خطرناک ترین نوع پسماندها محسوب می شوند و جرایم سنگینی برای رهاکنندگان این نوع پسماندها باید درنظر گرفته شود. پسماند بیمارستانی، به همه پسماندهای عفونی و زیان آور ناشی از بیمارستان ها، مراکز بهداشتی، درمانی، لابراتوار های تشخیص طبی، داروخانه ها، و دندانپزشکی و مراکز مشابه گفته می شود که به سبب بالابودن دست کم یکی از خواص خطرناک ازقبیل سمی بودن، بیماری زایی، قابلیت انفجار یا اشتعال، خورندگی و مشابه آن، به مراقبت ویژه نیاز دارند. پسماندهای بیمارستانی حاوی مقادیر زیادی از عوامل بیماری زای واگیر و خطرناک می باشند و تماس افراد مستعد با آنها می تواند سبب ایجاد بیماریهای عفونی شود.
فاجعه ای که امروز استان مازندران و استانهای شمالی و در کل کشور با آن درگیر هستیم مخلوط کردن این زباله های عفونی با زباله های شهری است. هر چند در برخی از بیمارستان ها و مناطق کشور از سیستم بی خطر سازی استفاده می نمایند که در نظر علمی و کارشناسی عملاً تفاوتی در نتیجه نداشته و جز یک هزینه مازاد گره ای از مشکل پسماند عفونی را حل نکرده است.
پسماندهای خطرناک به روش سنتی دفن می شود
با وجود روش های نوین در دنیا جهت دفع پسماندهای بیمارستانی، ما متأسفانه شاهدیم که در خیلی از مناطق کشور دفع این پسماندهای خطرناک همچنان به روش سنتی و بوسیله دفن صورت می گیرد!
شبنم دلفان آذری پرفسور مدیریت و مدل سازی محیط زیست و تغییر اقلیمی در گفت و گو با خبرنگار مهر با اعلان اینکه دفن پسماندهای بیمارستانی و عفونی، علاوه بر آلودگی های زیست محیطی و آب های زیرزمینی، خطر گسترش تعدادی از بیماریها را در پی دارد، اضافه کرد: دفن پسماندهای بیمارستانی و عفونی به شیوه های فعلی رایج در استان و بالطبع در کشور می تواند عواقب وپیامدهای جبران ناپذیری برای سلامت انسان، محیط زیست به همراه داشته باشد.
وی اضافه کرد: هم اکنون پسماندهای عفونی مراکز بهداشتی درمانی، بیمارستان ها، مطب ها و لابراتوار های تشخیص طبی ومراکز درمانی، داروخانه ها و دندانپزشکی ها با زباله های شهری در دل جنگل های زیبای هیرکانی دپو می گردد و به این دلیل مخلوط کردن پسماندهای شهری و بیمارستانی تهدیدی برای بهداشت شهروندان وکارکنان بخش خدمات شهری شهرداری ها و سازمان های مدیریت پسماند است که با این قبیل پسماندها درتماس هستند و نتیجه آن مخاطره بر بهداشت وسلامت مردم است که سونامی سرطان و بیماریهای پوستی و تنفسی در استانهای شمالی نتیجه این پروسه است و ظهور این مرحله از دیدگاه زیست محیطی به مفهوم واقعی فاجعه و بحران زیست محیطی بوده که نیازمند مدیریت و دستورالعمل فوری است.
سفیر سبز خاورمیانه افزود: بر طبق قانون، مدیریت پسماندهای ویژه مانند پزشکی و عفونی با تولید کننده است و وظیفه وزارت بهداشت، تامین و حفظ و ارتقای سطح سلامت جامعه و لزوم اجرای قوانین مرتبط برای آنست، همین طور در عرصه سلامت مدیریت پسماندها باید دارای هدف کاهش ریسک بوده و به حداقل رساندن آن باشد.
وی اشاره کرد: این به مفهوم این است که عدم مدیریت صحیح زباله های پزشکی و بیمارستانی و عفونی عموم مردم را معرض خطر قرار می گیرند و بلکه سبب آلودگی نگران کننده محیط زیست می شود و می توانند بوسیله تماس مستقیم یا غیرمستقیم، منجر به آلودگی خاک، آب های زیرزمینی و آب های سطحی شوند و تهدیدی برای سلامت جامعه باشند. به همین دلیل، نحوه مدیریت صحیح پسماندهای بیمارستانی، از اهمیت بسیاربالایی برای جوامع برخوردارست.
عضو کمیته بحران سازمان ملل متحد تصریح کرد: مطالعات اپیدمیولوژیک ثابت کرده که در اثر تماس با سر سوزن مصرف شده احتمال آلوده شدن شخص به ویروس هپاتیت BوCوHIVبه ترتیب ۳۰، ۸/۱ و سه درصد وجود دارد، به عنوان مثال سوزن آلوده به ویروس هپاتیت می تواند تا ۱۰۰ سال مؤثر بماند که مخلوط کردن آن با زباله شهری و دسترسی دام و طیور و خوردن زباله های آغشته می تواند بوسیله شیر و گوشت آلوده به انسان منتقل نماید. همین طور بیماریهای انگلی، گوارشی و سل از این طریق منتقل می شوند.
سرانه تولید پسماند عفونی در ایران بیش از استاندارد جهانی
دلفان آذری عنوان کرد: پسماندهای بیمارستانی و زباله های مطب های پزشکان، خطری چند برابر نسبت به پسماندها و زباله های عادی دارند و بیماریهای عفونی و هزارویک بیماری دیگری که به مواردی از آن اشاره شد، پیامد این پسماندهای خطرناکست و بر طبق آمارهای جهانی؛ بین ۱۰ تا ۵۲ درصد زباله های بیمارستانی، عفونی هستند و حتی درصورت بازیافت نیز می توانند موجب انتقال بیماریهای واگیردار شوند.
مدرس دانشگاه و مشاور بین المللی محیط زیست سرانه تولید پسماند عفونی در کل مناطق کشورمان را بیش از استانداردهای جهانی دانست و اظهار داشت: باتوجه به بخشنامه ها و استانداردهای سازمان بهداشت جهانی، اینجانب به عنوان یک متخصص حوزه مدیریت پسماندها، قطع به یقین روش بی خطرسازی بوسیله «اتوکلاو» را برای تبدیل زباله های بیمارستانی به زباله عادی، ناکارآمد و بدون نتیجه می دانم.
وی اضافه کرد: همانطور که اشاره شد مسئولیت نظارت بر مدیریت پسماندهای بیمارستانی و چگونگی بی خطرسازی این پسماندها، با وزارت بهداشت و مسئولیت تشخیص حد و میزان آلایندگی زیست محیطی پسماندهای بیمارستانی به عهده سازمان محیط زیست است و در کشور ما و استان مازندران به رغم آنکه چندین نهاد و دستگاه دولتی و نظارتی، درگیر این مساله هستند اما هنوز راهی درست، علمی و اصولی برای برون رفت از وضعیت نامطلوب بهداشتی دفع اینگونه زباله ها در کشور پیدا نشده است، در صورتیکه چاره کار بسیار ساده است.
پرفسور در مدیریت و مدل سازی محیط زیست و تغییرات اقلیمی اضافه کرد: بیمارستان ها و مراکز درمانی، از منابع تولید زباله در شهرها هستند و بخش زیادی از مواد زائد تولیدی آنها را زباله های مخاطره آمیز می سازند.
معضل پسماندهای بیمارستانی و عدم انسجام قانون مدیریت
شبنم دلفان آذری عنوان کرد: کشور ایران مقام ششم آلایندگی را در دنیا صاحب می باشد که این بحث در مورد تولید سرانه پسماندهای پزشکی برمبنای سازمان بهداشت جهانی به ازای هر نفر در ایران حدود دو برابر استاندارد جهانی می باشد. یعنی سرانه تولید زباله بیمارستانی روزانه ۲/۷۵ کیلوگرم است.
وی با اعلان اینکه پسماندهای پزشکی و عفونی به دو دسته پسماندهای عادی یا شبه خانگی و پسماندهای خطرناک که خود به ۹ زیر مجموعه تقسیم می شوند، اضافه کرد: پسماندهای خطرناک شامل پسماندهای عفونی، پسماندهای پاتولوژیک، اجسام تیزوبرنده، پسماندهای دارویی، پسماندهای سرطان زا، پسماندهای شیمیایی، پسماندهای رادیواکتیو، کپسول های حاوی گازهای پرفشار، پسماندهای حاوی فلزات سنگین و پسماندهای پرتوساز هستند.
سفیر سبز خاورمیانه تصریح کرد: این زباله های تولیدی هر قسمت باید بصورت مجزا جمع آوری و هر نوع زباله های ذکر شده بالا در مخزن های جمع آوری جدا که با رنگ و کیسه زباله مخصوص و بصورت استاندارد مشخص شده اند، قرار بگیرند و باید در مدت کوتاهی از بیمارستان ها و مراکز درمانی و بهداشتی بیرون بروند.
بی خطرسازی و اتوکلاو نتیجه ای برای مدیریت پسماند عفونی ندارد
وی اظهار داشت: پسماندهای خطرناک و از بین بردن آنها، فقط بوسیله زباله سوز و در حرارت بین ۶۰۰ تا ۱۱۰۰ درجه سیلسیوس مؤثر بخش است و تحت هیچ عنوانی «بی خطر سازی» و «اتوکلاو» نتیجه ای برای مدیریت این نوع پسماندها ندارد.
دلفان آذری اضافه کرد: در حال حاضر در بیشتر کشورهای دنیا مدیریت پسماندهای بیمارستانی فقط بوسیله زباله سوزه ای پزشکی در حرارت بین ۶۰۰-۱۱۰۰ درجه سیلسیوس انجام می پذیرد و روش بی خطر کردن واستریل کردن فقط برای لوازم قابل استفاده دندانپزشکی و ظروف آزمایشگاهی صورت می گیرد.
این محقق و مشاور بین المللی با اظهار این که شوربختانه برای مدیریت زباله های پزشکی و بیمارستانی تا حالا اقدامات زیربنایی مهم واساسی در استان مازندران و کشور برای ازبین بردن و نابودکردن پسماندهای بیمارستانی صورت نگرفته است و هنوز شیوه های موقتی مورداستفاده قرارمی گیرد، اظهار داشت: این شیوه دفن کردن را جایگزین مدیریت اصولی و استفاده از دستگاه زباله سوز پزشکی شده است. دفن پسماندهای بیمارستانی در استانهای شمالی و به خصوص مازندران و کل کشور به روش فعلی بی خطر سازی و اتوکلاو به سبب آلودگی هایی که به همراه دارد به عنوان یک بحران جدی تلقی می شود.
وی اضافه کرد: مدیریت بحران زباله های پزشکی مستلزم اجرای منسجم و همکاری بین وزارت بهداشت به عنوان الزام و سازمان مدیریت محیط زیست است.
به گزارش لوازم حیوان خانگی به نقل از مهر، در کنار شیوه های سنتی و ابتدایی دپو و دفن زباله های عفونی و بیمارستانی قرار بود، کارخانه بی خطرسازی زباله های عفونی در حاشیه نیروگاه زباله سوز نوشهر راه اندازی شد که اجرای این طرح در هاله ای از ابهام قرار دارد و بی توجهی به این مساله، زنگ خطر و فاجعه زیست محیطی را بیش از پیش در استان مازندران طنین انداز کرده است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب